چرا احساس بی‌ارزشی می‌کنیم؟
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۰۳۶۹۹
یک روانشناس بیان کرد: فقدان احساس ارزشمند بودن در برخی افراد، ریشه در دوران کودکی آن‌ها دارد. ناطقان: یک روانشناس گفت: وقتی احساس ارزشمند بودن نمی‌کنیم، فکر می‌کنیم دیگران اجازه دارند هرطوری دوست دارند با ما رفتار کنند و اعتراض نمی‌کنیم، حتی اگر اعتراض کنیم دچار عذاب وجدان می‌شویم و بیشتر احساس بی‌ارزش بودن می‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سمیرا خلیلی با طرح این سوال که تاکنون چقدر عذاب وجدان را تجربه کرده‌اید؟ گفت: البته عذاب وجدان نه به معنای مرسومی که همه سراغ داریم، بلکه عذاب وجدان‌هایی که همه زندگی ما را تحت شعاع قرار می‌دهد؛ مثلاً تا الان پیش آمده که از گرفتن هدیه از طرف آدمی که حتی به شما نزدیک است عذاب وجدان بگیرید؟ یا اگر کسی برای شما تولد می‌گیرد، شما را سورپرایز می‌کند، رستوران ببرد و ... عذاب وجدان بگیرید؟ حتی اگر خودتان برای خودتان هدیه‌ای بخرید یا غذای گران قیمتی بخورید عذاب وجدان بگیرید؟
این روانشناس و روان‌درمانگر با تأکید بر اینکه موضوع اصلاً مالی نیست، تصریح کرد: موضوع این است که من احساس می‌کنم من اینقدر ارزشمند نیستم که بخواهم غذای گران بخورم یا هدیه گران قیمتی داشته باشم. شاید پیش از آن هم فکر کرده باشید که من لیاقت ندارم مادرم به من محبت کند، پدرم به من احترام بگذارد، یا وقتی حالم بد است دوستانم به خاطر من قرارهایشان را کنسل کنند و پیش من بیایند!
وی ادامه داد: تا الان چقدر پیش آمده که این احساس عذاب وجدان همه ذهن شما را درگیر کند و فکر کنید ارزشمند نیستید؟ خیلی از مواقع برای اینکه فردی کاری برای ما انجام می‌دهد احساس گناه و عذاب وجدان داریم و یا همیشه ذهن ما درگیر این است که باید این کار را جبران کنیم و فکر می‌کنیم اگر جبران نکنیم اسم کاری که برای ما شده لطف یا سوء استفاده است.
کارشناس ارشد روانشناسی با بیان اینکه این عذاب وجدان از کودکی ما شکل می‌گیرد، توضیح داد: همیشه از طرف خانواده با ما طوری رفتار شده به شکل کاملاً ناخودآگاه که احساس کنیم ارزش اینکه کسی برای ما کاری انجام دهد را نداریم. در واقع موضوع اصلی ارزش است، یعنی اینکه ما ارزش نداریم هدیه ارزشمندی بگیریم، غذای گران برای خودمان بخریم، کسی به ما لطف یا محبت کند به دلیل احساس ارزشمند نبودن است. حتی گاهی شده همه حقوقمان را برای کسانی که دوستشان داریم، برای خانواده و دوستانمان هزینه کنیم، اما به خودمان که می‌رسد برعکس آن اتفاق می‌افتد.
وی با اشاره به اینکه ما حتی به خودمان اجازه اعتراض نمی‌دهیم، گفت: اگر کسی در حق ما بدی یا کاری می‌کند که به ما آسیب می‌زند، حق خودمان نمی‌بینیم اعتراض کنیم، همیشه می‌گوییم اشکالی ندارد و نهایت کاری که می‌کنیم این است که رابطه مان را با طرف مقابل قطع کنیم، چون حق خودمان نمی‌دانیم بگوییم اذیت شدیم و آسیب دیدیم. ما احساس ارزشمندی در خودمان نمی‌کنیم و فکر می‌کنیم دیگران اجازه دارند هرطوری دوست دارند با ما رفتار کنند.
خلیلی با تأکید بر اینکه هیچ اشکالی ندارد وقتی اذیت می‌شویم و حالمان بد است اعتراض کنیم، افزود: ما به خودمان حق اعتراض نمی‌دهیم و قسمت آسیب‌زای این احساس این است که وقتی بابت آسیبی که دیده‌ایم اعتراض می‌کنیم، عذاب وجدان، آسیب بیشتری به ما می‌زند. ما حتی حق خودمان نمی‌دانیم و دچار عذاب وجدان می‌شویم و این دقیقاً نقطه‌ای است که ما بیشتر احساس بی‌ارزش بودن می‌کنیم.
این روانشناس بهترین راه حل برای حل این مشکل را روانکاوی و روان درمانی دانست و گفت: باید احساس ارزشمندی را در خودمان زیاد کنیم، ما آدم‌های ارزشمندی هستیم که باید خودمان را دوست داشته باشیم، عزت نفس و اعتماد به نفس خود را بالا ببریم و تمام آسیب‌های کودکی در این زمینه را بپذیریم.
وی با بیان اینکه وقتی احساس ارزشمند بودن کنیم هیچ وقت از اینکه برای خودمان کاری انجام دهیم، غذای گران، لباس گران، هدیه و هر چیزی بخریم عذاب وجدان نمی‌گیریم. حتی وقتی دیگران آسیبی به ما می‌زنند به راحتی می‌توانیم حق خودمان را بگیریم و بگوییم ناراحت شدیم.
خلیلی، راه حل برطرف کردن احساس عذاب وجدان را تقویت احساس ارزشمندی و از بین بردن مشکلاتی برشمرد که در گذشته این احساسات را به ما منقل کرده است.
این روانشناس و روان درمانگر با تأکید بر اینکه همه این مشکلات با روانکاوی و کمک گرفتن از یک متخصص حل می‌شود، خاطرنشان کرد: بیاید همه مشکلات زندگی‌مان را حل کنیم تا احساسات بد را به فرزندانمان منتقل نکنیم و این چرخه معیوب را از بین ببریم. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: بی ارزشی ، احساس ، دوران کودکی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: بی ارزشی احساس دوران کودکی احساس ارزشمند عذاب وجدان غذای گران حق خودمان بی ارزش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۰۳۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ختم غائله‌ی شهرنو ؛ «چند نفر از خانم‌های خیلی جوان اش را به کارمندان خودمان دادیم»
یک اعلامیه دادیم خانم‌ها را دعوت کردیم، متوسط‌ها را من خیلی باهاشون صحبت کردم، با ماشین‌های خودمان به شهرهای‌شان برگرداندیم... چندتای‌شان که خیلی جوان بودند به کارمندان خودمان در دایره شوهر دادیم یعنی آن‌ها گفتند ما برای خدا حاضریم با این‌ها ازدواج کنیم که الان هم زن و شوهر هستن و بچه دارند و خانم‌های بسیار متدینه و خوبی هستند پای منبر ما هم می‌آیند. به گزارش خبرآنلاین، در آستانه‌ی پیروزی انقلاب یکی از نقاطی که مورد غضب انقلابیون تندرو قرار گرفت و حتی دو هفته پیش از پیروزی قطعی توسط آنان به آتش کشیده شد، شهرنو یا همان محله‌ی بدنام تهران بود. نخستین بار عصر دوشنبه ۹ بهمن ۱۳۵۷ شماری از جوانان تندرو به شهرنو هجوم برده و آن‌جا را به آتش کشیدند، اما ماجرا با ورود ده نفر روحانی در آن مقطع ختم به خیر شد؛ آن‌ها فورا به آتش‌نشانی مراجعه کرده و از ماموران خواستند برای خاموش کردن آتش اقدام کنند. با این حال استخوان شهرنو همچنان لای زخم انقلاب باقی ماند تا نزدیک به دو هفته پس از پیروزی انقلاب. مرحله‌ی بعدی مواجهه‌ی انقلابیون با شهرنو این بار اما نه سرخود، که به دستور دادستانی وقت صورت گرفت آن هم نزدیک به دو هفته پس از پیروزی انقلاب. روز یک‌شنبه ۵ اسفند ۱۳۵۸ خیابان‌های اطراف محدوده‌ی شهرنو زیر پوشش حفاظتی پاسداران انقلاب قرار گرفت و در ساعت ۲۲ پاسداران کمیته‌ی منطقه‌ی ۱۲ و چند نفر از اعضای شورای دایره‌ی مبارزه با منکرات، با در دست داشتن حکم دادستانی با بولدوزرهای شهرداری دیوارهای شهرنو را تخریب کردند.. فردای آن روز کیهان در پی اعلام این خبر نوشت: «قرار است جای خانه‌ها، مغازه‌ها و اماکن قلعه شهرنو که کار تخریب آن ظرف چند روز آینده پایان می‌گیرد، به‌زودی در زمین آن بازار اسلامی، مسجد، مدرسه و پارک ایجاد شود.» یکی از مسئولان شورای دایره‌ی مبارزه با منکرات نیز در رابطه با این موضوع به خبرنگار شهری کیهان گفت: «دایره‌ی مبارزه با منکرات کار خود را از چهار ماه پیش با حکم دادستان انقلاب اسلامی آغاز کرد و خط اصلی عمل‌کرد این شورا مبارزه‌ی پی‌گیر در جهت ریشه‌کن کردن فساد و فحشا در سراسر کشور می‌باشد.» نماینده‌ی دادستان برای حل این مسئله، شیخ حسین انصاریان بود. ایشان در گفت‌وگویی که با بخش تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی در پاییز ۷۸ انجام داده جزئیات این ماجرا را توضیح داده است.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی به‌تازگی ویدیوی قسمت دوم این بخش از سخنان او را در کانال تلگرامی خود قرار داده که متن آن به این شرح است: «یک اعلامیه دادیم خانم‌ها را دعوت کردیم، متوسط‌ها را من خیلی باهاشون صحبت کردم، با ماشین‌های خودمان به شهرهای‌شان برگرداندیم. جوان‌های‌شان را یک محضرداری به نام آقای تقوایی که روحانی بود الان هم هست به او گفتیم ما شاید دو هزارتایی ازدواج داشته باشیم... چندتای‌شان که خیلی جوان بودند به کارمندان خودمان در دایره شوهر دادیم یعنی آن‌ها گفتند ما برای خدا حاضریم با این‌ها ازدواج کنیم که الان هم زن و شوهر هستن و بچه دارند و خانم‌های بسیار متدینه و خوبی هستند پای منبر ما هم می‌آیند. تعدادی‌شان هم اعلام کرده بودیم به موسسات ازدواجی، آن‌ها جوان‌ها را می‌فرستادند ما هم عین داستان را بهشان می‌گفتیم و خیلی‌های‌شان هم به این صورت ازدواج دادیم. پیرزن‌ها را هم بهشان گفتیم که به شما کمک می‌کنیم؛ ماهیانه‌ای برای‌شان مقرر کردیم هر ماه می‌آمدند و پول به آن‌ها می‌دادیم. آن‌جا تخلیه شد.» کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: مینو محرز: شش درصد کارگران جنسی تهران ایدز دارند/ می‌خواستند روسپی‌ها را با آموزش خیاطی درمان کنند تهران ، زنان «شهر نو» و یک آقای خیلی خاص!
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»